Jako że od dawna przyjęło się, że pozyskiwanie tanich surowców z Rosji nazwano “uzależnieniem”, od którego do uzależnienia należy się uwolnić, bo w końcu wiadomo że uzależnienia są szkodliwe, władze europejskie usilnie dążą do tego aby znaleźć sposób by to uczynić pomimo kilku opornych krajów, które chcą w tym “uzależnieniu” trwać. Eurokraci marzą bowiem o tym, żeby uzależnić się od droższego towaru, jakkolwiek to brzmi, gdyż w droższym towarze może nie ma lepszych doznań ale jest w nim więcej “demokracji”, “wolności” oraz “praw człowieka”. Wydaje się więc są w stanie to uczynić. Jak informuje Reuters – plan stopniowego wycofywania rosyjskiej energii miał pokonać pierwszą przeszkodę polityczną.
Rok graniczny 2028
Dyplomaci unijni poinformowali, że “ambasadorowie państw Unii Europejskiej w środę zgodzili się na realizację planu Wspólnoty zakładającego zakończenie importu rosyjskiej ropy naftowej i gazu do 2028 r.”. To właśnie ma być pokonaniem pierwszej przeszkody politycznej w tym, aby rządy mogły głosować nad ustawą, które miałyby się odbyć pod koniec miesiąca. W związku z tym prowadzone są negocjacje prawne, które mają na celu stopniowe wycofywanie ropy oraz gazu do stycznia 2028 r. Reuters twierdzi, że to miałoby pozbawić Rosję dochodów na prowadzenie wojny. Pierwsza myśl jaka się nasuwa to taka, że przecież dochody od 2022 r. zwiększyły Rosji kraju ze wschodu, jak choćby Indie, a budowany rurociąg Siła Syberii 2, spowoduje zwiększenie dochodów ze strony Chin. Po drugie może to dodatkowo pogłębić problemy Unii Europejskiej kupującej droższe surowce z innych źródeł, także rosyjskich, choć nabywanych pośrednio. Projekt ustawy ambasadorzy przekazali swoim ministrom do zatwierdzenia podczas zamkniętego spotkania, które odbyło się w środę.
Ominąć jednomyślność
Od dawna już myśli się nad zmianą sposobu głosowania, tak aby weto nie było przeszkodą w przyjęciu różnych ważnych ustaw dla Unii Europejskiej. Nie inaczej jest w tym przypadku gdzie tylko Węgry oraz Słowacja są przeciwko tym planom, chcąc nie tylko korzystać cały czas z rosyjskich źródeł energii ale również zachować dobre relacje z tym krajem. Trwać mają także negocjacje dotyczące zmian technicznych przed samym głosowaniem, które ma się odbyć 20 października. Nadal nie wiadomo czy gaz mający być wysłany do Europy będzie musiał przejść autoryzację i być sprawdzony pod kątem tego czy rzeczywiście nie pochodzi z Rosji. Nie jest jasne czy chodzi np. o gaz wysyłany z Indii, który te z zyskiem odsprzedają po dostarczeniu go z Rosji.
Koniec okresu mrocznych dziesięcioleci
Reuters z entuzjazmem pisze, że zatwierdzenie ustawy spowoduje, że położy ona kres dziesięcioleciom uzależnienia od rosyjskiego gazu oraz ropy. Od stycznie przyszłego roku ma nastąpić stopniowe odchodzenie od importu gazu na podstawie nowych kontraktów, od czerwca ma to dotyczyć istniejących kontraktów krótkoterminowych, natomiast styczeń 2028 r. to koniec kontraktów długoterminowych. W przypadku uchwalenia ustawy także Węgry oraz Słowacja byłyby zobowiązane do uchwalenia planów zaprzestania importu surowców z Rosji do 2028 r. Pomimo więc ich sprzeciwu Unia chciałaby ich zmusić do tego od kogo mieliby kupować gaz oraz ropę. Nic dziwnego, że Słowacja uchwaliła w parlamencie, że prawo krajowe będzie ponad prawem unijnym oraz że rozważa ona referendum dotyczące ewentualnego wyjścia Słowacji z Unii Europejskiej. Rezygnacja z uzależnienia wiąże się bowiem z syndromem odstawienia. Jeśli więc Unia Europejska chce walczyć z tym aby tego syndromu nie było, chce zaaplikować pacjentowi czyli sobie samej droższą, ale rzekomo skuteczną terapię. Z tymże ta terapia już teraz w krajach europejskich wywołuje mocny kryzys, czego przykładem są mające najgorsze wyniki w przemyśle od kilku lat Niemcy oraz Francja, w której z rządzenia zrezygnował po krótkim czasie kolejny premier, a nie brakuje głosów że zrezygnować z prezydentury powinien także sam Emmanuel Macron. Jak można więc spodziewać się, że coś lepszego przyniesie całkowita rezygnacja z rzekomego uzależnienia.
